Vandaag was de dag. Wat een programma. Eerst de bekende opbouw van jeugdteams en dan in de middag de climax. KCD 1 zou spetterend worden gevierd in Steinheim. En daarna zouden we een gedenkwaardige avond hebben in ons clubhuis. Dat feest komt er nog wel een keer. Dat moeten we nu maar even zelf bedenken en verzinnen. En vanavond virtueel vieren.
Maar de aanloop er naar toe: die was wel echt. Op het veld werden zwakkere teams soms moeiteloos aan de kant geschoven. De sterker geachte tegenstanders moesten afgelopen najaar naar Doorn komen: resultaat van ons vlaggenschip was 3 gespeeld 1 punt. Niet bijster geweldig, maar de titel is/was nog niet uit zicht.
Dat was nou niet bepaald een lekkermakertje voor de zaal. KCD was niet bepaald de topfavoriet voor de titel: Eemvogels, Koveni en Arena lagen duidelijk voor bij de bookmakers.
De eerste uitwedstrijd gaf geen indicatie. Natuurlijk, 25-9 bij Rivalen stond als een huis maar wie was nou Rivalen en hoe sterk/zwak was die ploeg? Nee, de thuiswedstrijd tegen Arena zou uitsluitsel moeten geven. Wow, met 17-8 werd een titelpretendent volledig gedemonteerd. Zou er….?
Eemvogels zette ons eerste even op de plek: 18-13 en kansloos. Maar ploeg en staf wisten waar het aan lag dus de droom werd levend gehouden met één gedachte: wedstrijd voor wedstrijd kijken. Olympus thuis (pats 26-11), SGV uit (netjes 13-17), Stip thuis (klabam 22-11) zorgden ervoor dat KCD finales mocht gaan spelen. Eerste theater was het Veerhuis in Nieuwegein. Sommige teams speelden tegelijk elders maar hadden geen enkele belangstelling voor hun eigen wedstrijd. Iedereen volgde de verrichtingen van het groen en wit bij Koveni. Een grote voorsprong smolt even makkelijk weer weg en daarna was KCD op achtervolgen aangewezen. Er is maar één moment van belang in de wedstrijd: de slotseconde. En die was voor KCD: 14-15. En de eerste koppositie!!
“Winnen van de kleintjes” werd het devies. Dat haalt de druk van de grote wedstrijden en ondertussen maken de concurrenten elkaar wel af. Dat kwam uit. De 19-13 tegen Rivalen was verwacht waarna Arena er definitief uitgedrukt kon worden. Dat lukte. Eerst liefst 12-7 achter maar weer was de slotminuut beslissend: 15-16!
En toen kwam Eemvogels op bezoek. Feitelijk de grootste concurrent. Die meteen de leiding nam waarna het lang spannend bleef maar KCD echt de beste ploeg was en met liefst 24-17 won. Dus ook het onderling resultaat was nu positief. Wat kon er nog mis gaan? Een banaan in Doetinchem? Nee hoor, ook Olympus werd aan de zegekar gebonden: 17-27. Vier punten bedroeg inmiddels de voorsprong en toch had KCD formeel nog steeds niets.
Op papier wel. Nummer vijf SGV in Steinheim moest verslagen kunnen worden en dan was de promotie binnen. Het puntloze Stip zou daarna in Brabant echt niets kunnen klaarmaken en dan was de titel binnen. Koveni zou een erewedstrijd worden, morgen.
Formeel niets, afhankelijk van het KNKV. Binnenkort een beslissing.
Maar op deze geplande feestdag vieren we een topseizoen van KCD 1 en feliciteren we Esmée, Joyce, Lisanne, Myrthe, Nienke, Allard, Gert, Jort, Mees en Tim plus de invallers alsmede Paul en Ton met hun prestatie en bedanken we ze voor een serie heerlijke wedstrijden!!!